من در احمدآباد، اینجا در شرق گجرات - شهری پر از تاریخ و تناقض - متولد شدم. خیابان‌های ما با رنگ‌ها، صداها و بوی هند زنده هستند. می‌توانید از کنار یک معبد هندو با قدمت چند صد ساله عبور کنید، به گوشه‌ای بپیچید و مسجدی را که توسط خود سلطان احمد شاه ساخته شده است، پیدا کنید و کمی پایین‌تر، یک زیارتگاه آرام جین. این ترکیب ادیان و فرهنگ‌ها بخشی از وجود ماست. حتی پس از زلزله عظیم سال ۲۰۰۱ که جان بسیاری را گرفت - از جمله افرادی که من می‌شناختم - این شهر هنوز پابرجاست و با انعطاف‌پذیری و داستان‌های کسانی که تحمل کردند، شناخته می‌شود.

هند آنقدر پهناور است که توصیف آن برای کسی که هرگز به اینجا نیامده دشوار است. ما دومین کشور پرجمعیت جهان هستیم، خانه هزاران گروه قومی، صدها زبان و چاهی عمیق از سنت‌ها - برخی زیبا و برخی دردناک - . ما به جهان موسیقی، هنر، علم و ادبیات بخشیده‌ایم. اما قرن‌ها تفرقه را نیز به ارث برده‌ایم - کاست در برابر کاست، دین در برابر دین، ثروتمند در برابر فقیر. حتی امروز، تنش در زیر سطح در حال جوشیدن است.

یکی از چیزهایی که بیش از همه قلبم را می‌شکند، بچه‌ها هستند. بیش از ۳۰ میلیون کودک یتیم در خیابان‌ها و سکوهای راه‌آهن ما پرسه می‌زنند - گاهی پابرهنه، گاهی گدایی می‌کنند، گاهی فقط به فضا خیره شده‌اند زیرا یاد گرفته‌اند که از زندگی انتظار زیادی نداشته باشند. من آنها را می‌بینم و به یاد می‌آورم که چگونه عیسی گفت: «بگذارید کودکان کوچک نزد من بیایند.» این باعث می‌شود فکر کنم اگر هر پیرو مسیح این کودکان را همانطور که او می‌بیند، می‌دید، شهرهای ما چه شکلی می‌شدند.

نیازها در اینجا بی‌پایان هستند، اما فرصت نیز بی‌پایان است. در میان سر و صدا، هرج و مرج و تنوع، من معتقدم که خداوند کلیسای خود را به حرکت در می‌آورد. ما با مزارع آماده برداشت احاطه شده‌ایم - مردمی که تشنه امید، مشتاق حقیقت و مشتاق صلح هستند. ما برای جسارت به اشتراک گذاشتن مژده در شهری که نام عیسی توسط برخی شناخته شده، توسط بسیاری اشتباه فهمیده شده و توسط اکثر مردم نادیده گرفته می‌شود، دعا می‌کنیم. با این حال، ما معتقدیم که او ما را نه به طور تصادفی، بلکه برای چنین زمانی در اینجا قرار داده است.

- برای هر زبان: وقتی در احمدآباد قدم می‌زنم، زبان‌های گجراتی، هندی، اردو و بسیاری دیگر را می‌شنوم. با ۶۱ زبانی که در شهر ما صحبت می‌شود، هر کدام نمایانگر افرادی هستند که به امید عیسی نیاز دارند. برای پیشرفت پادشاهی خدا در هر زبانی، به ویژه در میان کسانی که به او ایمان ندارند، دعا کنید.
- برای تیم‌های کاشت کلیسا: ما از خدا می‌خواهیم که آموزش‌های استراتژیکی را ترتیب دهد که کارگران را در سراسر شهر ما و فراتر از آن تجهیز و اعزام کند. برای این تیم‌ها در هنگام ورود به برداشت محصول، برای حکمت، شجاعت و محافظت ماوراءالطبیعه دعا کنید.
- برای یک جنبش دعا: رویای من این است که موجی از دعا از احمدآباد برخیزد - مؤمنانی که دائماً برای شفاعت، نه تنها برای شهر ما، بلکه برای گجرات و کل هند، گرد هم می‌آیند. دعا کنید که خداوند در هر تیم و جنبشی، رهبران دعا را به همراه تیم‌های سپر دعا برای پوشش آنها برانگیزد، تا دعا پایه و اساس هر کاری باشد که انجام می‌دهیم.
- برای شفا و وحدت: احمدآباد هنوز زخم‌هایی را به دوش می‌کشد - خاطرات زلزله سال ۲۰۰۱، فقر، اختلافات طبقاتی و تنش‌های مذهبی. دعا کنید که عیسی شفا و آشتی را به ارمغان بیاورد و کلیسای او پلی بین جوامع شود.
- برای برداشت محصول: مزارع گجرات آماده هستند. دعا کنید تا کارگران به هر منطقه، محله و بازار فرستاده شوند تا نام عیسی در همه جا شناخته و پرستش شود. از خداوند بخواهید که کارگران آموزش دیده را به مناطق دور از دسترس و کم جمعیت اطراف احمدآباد بفرستد، همانطور که زن سامری و لیدیا را به عنوان شاهد برانگیخت.