با زندگی در پنوم پن، اغلب از اینکه چگونه این شهر و ملت این همه سختی را تحمل کرده‌اند و هنوز هم دوباره در حال رشد هستند، شگفت‌زده می‌شوم. کامبوج سرزمینی با دشت‌های وسیع و رودخانه‌های خروشان است - به نظر می‌رسد تونله ساپ و مکونگ ضربان قلب مردم را در خود جای داده‌اند. اگرچه شهرهایی مانند شهر من به سرعت در حال رشد هستند، اما اکثر کامبوجی‌ها هنوز در روستاهای کوچک پراکنده در حومه شهر زندگی می‌کنند. زندگی همچنان ریشه عمیقی در ریتم‌های کشاورزی، ماهیگیری و خانواده دارد.

با قدم زدن در پنوم پن، هنوز می‌توانم پژواک گذشته را حس کنم. وقتی خمرهای سرخ در سال ۱۹۷۵ قدرت را به دست گرفتند، همین شهر را خالی کردند و میلیون‌ها نفر را به روستاها راندند. تقریباً تمام طبقه تحصیل‌کرده و متخصص کامبوج - که بسیاری از آنها در اینجا زندگی می‌کردند - از بین رفتند. زخم‌های آن دوران تاریک هنوز عمیق هستند و در حافظه جمعی این ملت حک شده‌اند.

اما پس از سقوط خمرهای سرخ در سال ۱۹۷۹، پنوم پن دوباره شروع به جنب و جوش کرد. شهر به آرامی و با درد فراوان به زندگی بازگشت. بازارها دوباره باز شدند. کودکان دوباره شروع به خندیدن کردند. خانواده‌ها بازگشتند و از دل خاک دوباره ساخته شدند. من هر روز همین روحیه را می‌بینم - تاب‌آوری، وقار و اشتیاق برای چیزی ماندگارتر از تمام دردهای گذشته.

من به عنوان یکی از پیروان عیسی مسیح در اینجا، معتقدم کامبوج اکنون در آستانه‌ی فرصتی قرار دارد - لحظه‌ای در تاریخ که قلب‌ها نرم می‌شوند و امید می‌تواند ریشه بدواند. دعای من این است که این شهر، شهر من، نه تنها با آجر و تجارت، بلکه بر روی صخره - خود مسیح - ساخته شود، که تنها کسی است که می‌تواند احیا و صلح واقعی را به این سرزمین زیبا بیاورد.

• دعا کنید برای نور عیسی تا تاریکی پنوم پن را بشکافد و هر قلبی را به سوی خود جذب کند. (اشعیا ۶۰:۱)

• دعا کنید برای شفا و تسلی برای دلشکستگان در سراسر این شهر از طریق عشق مسیح. (مزمور ۱۴۷:۳)

• دعا کنید برای رهبران پنوم پن باید با خرد، درستکاری و عدالتِ هدایت‌شده توسط حقیقت الهی، گام بردارند. (اول تیموتائوس ۲: ۱-۲)

• دعا کنید برای کلیسای پنوم پن متحد بماند و به عنوان شاهدی بر عشق خدا بدرخشد. (متی ۵:۱۴)

• دعا کنید برای نسل جوان پنوم پن باید در کلام خدا ریشه بدواند و از روح او پر شود. (اشعیا ۶۱:۳)