من در آن زندگی می‌کنم موصل, شهری که هنوز از خاکستر جنگ برمی‌خیزد. زمانی عراق سرفراز ایستاده بود - قوی، مرفه و مورد تحسین در سراسر جهان عرب. اما دهه‌ها درگیری، روح ملت ما را در هم شکسته است. در دهه 1970، موصل شهری با فرهنگ و همزیستی بود، جایی که کردها، اعراب و مسیحیان در کنار هم زندگی می‌کردند. سپس سال‌های آشفتگی - بمب‌گذاری‌ها، ترس و در نهایت سلطنت تاریک داعش - از راه رسید. در سال 2014، شاهد سقوط شهرمان به دست ترور بودیم و بسیاری برای نجات جان خود گریختند.

وقتی آزادی در سال ۲۰۱۷ فرا رسید، خیابان‌ها ساکت بودند، کلیساها ویران شده بودند و امید مانند یک خاطره به نظر می‌رسید. با این حال، در میان آوار، زندگی در حال بازگشت است. بازارها در حال بازگشایی هستند، خانواده‌ها در حال بازسازی هستند و صدای ضعیف خنده کودکان بار دیگر شنیده می‌شود. اما عمیق‌ترین بازسازی، بازسازی ساختمان‌ها نیست - بازسازی قلب‌هاست. درد فقدان عمیق است و آشتی سخت است، اما عیسی در اینجا بی‌صدا در حال حرکت است. در اجتماعات کوچک و دعاهای زمزمه‌وار، مؤمنان آرامش او را به مردمی خسته می‌آورند.

این لحظه ماست - دریچه‌ای از لطف در قلب رنج. من معتقدم که خداوند پیروانش را در عراق فرا می‌خواند تا به عنوان شفادهندگان، سازندگان پل و حاملان [مشکلات] برخیزند. شالوم — آرامشی که فقط مسیح می‌تواند بدهد. در همان شهری که زمانی خشونت در آن حکمفرما بود، من معتقدم عشق دوباره ریشه خواهد دواند، و موصل روزی نه به خاطر ویرانه‌هایش، بلکه به خاطر بازسازی‌اش شناخته خواهد شد.

• دعا کنید برای التیام زخم‌های عمیق موصل - که آرامش عیسی قلب‌ها را بازسازی خواهد کرد، همچنان که خانه‌ها و خیابان‌ها بازسازی می‌شوند. (اشعیا ۶۱:۴)

• دعا کنید برای مؤمنان در موصل، صلح‌آفرینان شجاع و عاملان آشتی در میان اختلافات قومی و مذهبی خواهند بود. (متی ۵:۹)

• دعا کنید برای خانواده‌هایی که به دلیل جنگ آواره شده‌اند تا با بازگشت به خانه، امنیت، آذوقه و امید مسیح را بیابند. (مزمور ۳۴:۱۸)

• دعا کنید برای نسل بعدی در موصل، رها از ترس و سرشار از هدف در پادشاهی خدا، برخیزد. (ارمیا ۲۹:۱۱)

• دعا کنید برای موصل به گواهی بر رستگاری تبدیل شود - شهری که با شالومِ شاهزاده صلح دگرگون شده است. (حبقوق ۲:۱۴)