Ik woon in Siliguri, een stad waar grenzen elkaar kruisen en werelden botsen. Gelegen aan de voet van de Himalaya, zijn onze straten gevuld met de klanken van vele talen – Bengaals, Nepalees, Hindi, Tibetaans – en gezichten uit alle richtingen. Vluchtelingen komen hierheen op zoek naar veiligheid vanuit Nepal, Bhutan, Bangladesh en Tibet, met verhalen van verlies, hoop en verlangen. Elke dag zie ik hoe kwetsbaar het leven kan zijn en hoe diep mensen verlangen naar vrede – vrede die alleen Jezus kan geven.

Siliguri wordt de "Poort naar het Noordoosten" genoemd, en ik denk er vaak aan hoe waar dat ook in de Geest is. Deze plek verbindt landen – het zou ook een toegangspoort kunnen worden voor het Evangelie om door India en de landen daarbuiten te stromen. Toch is de gebrokenheid zwaar. De armoede drukt zwaar, kinderen slapen in busstations en mensen dragen onzichtbare wonden van generaties van ontheemding en verdeeldheid.

Toch voel ik, zelfs in de vermoeidheid, God in beweging komen. Ik zie harten verzachten, stille gesprekken over hoop, kleine gebedsbijeenkomsten die donkere hoeken verlichten. Jezus is hier – wandelend over de drukke markten, de waarheid fluisterend in levens waarvan men zegt dat ze vergeten zijn.

Ik ben hier om Zijn handen en voeten te zijn – om de vluchteling, de vermoeide werker, het dwalende kind lief te hebben. Mijn gebed is dat Siliguri meer zal worden dan een grensstad – dat het een plek zal zijn waar de hemel de aarde raakt, waar Zijn licht door de mist van verwarring heen breekt en waar de volkeren die hier doorheen trekken de liefde en verlossing van Jezus Christus zullen ontmoeten.

- Heer Jezus, elke dag zie ik mensen die hun huizen zijn ontvlucht – Tibetanen, Nepalezen, Bhutanen, Bengalen – op zoek naar veiligheid en een nieuw begin. Mijn hart huilt om hen. Ik bid dat U hun ware toevluchtsoord, hun troost bij verlies en hun hoop voor de toekomst zult zijn. Moge Uw kerk in Siliguri opstaan om hen met liefde, gastvrijheid en waardigheid te omarmen.
- Siliguri wordt de "Poort naar het noordoosten" genoemd, maar ik geloof, Heer, dat U het tot een poort tot Uw glorie hebt gemaakt. Ik bid dat de wegen die vanuit deze stad leiden – naar Nepal, Bhutan, Bangladesh en Tibet – niet alleen handel en reizigers zullen vervoeren, maar ook de boodschap van Uw Koninkrijk. Gebruik ons, Uw volk, om licht te brengen aan de volkeren die hier doorheen trekken.
- Jezus, ik zie de kinderen slapen bij de stations, snuisterijen verkopen op straat en opgroeien zonder hoop. Kom alstublieft dicht bij hen. Richt mannen en vrouwen op die hen zullen koesteren, onderwijzen en beschermen. Laat Siliguri een plek worden waar de weeskinderen familie vinden en de vergetenen hun doel in U vinden.
- Er zijn hier veel kerken, Heer – kleine gemeenschappen, huisbijeenkomsten en trouwe gelovigen verspreid over de stad. Ik bid voor diepe eenheid, nederigheid en moed onder ons. Mogen we samen dienen als één lichaam, liefhebbend zonder competitie, en stralend als een verenigd getuigenis van Uw genade aan elke stam en taal die hier vertegenwoordigd is.
- Vader, ik bid voor vrede over Siliguri – over de drukke straten, grensovergangen en vermoeide harten. Laat Uw Geest door dit land razen en de macht van wanhoop en angst breken. Moge Siliguri niet bekend worden om zijn strijd, maar als een stad van hoop – waar Uw naam hoog verheven is en waar elk volk dat erdoorheen trekt Uw liefde en redding vindt.