LAGOS

Ik woon in Lagos – een stad die nooit stilstaat om op adem te komen. Van zonsopgang tot ver na middernacht pulseren de straten van lawaai, gelach en beweging. Het geluid van autoclaxons vermengt zich met de roep van straatverkopers, het ritme van Afrobeat dat uit de radio's klinkt en het geschreeuw van buschauffeurs bij elke kruising. Lagos is chaos en creativiteit, bijeengehouden door pure wilskracht. Wij zijn een volk dat weigert op te geven.

Hier delen rijkdom en armoede dezelfde straat. Wolkenkrabbers werpen hun schaduw over uitgestrekte markten en overvolle sloppenwijken. Dromen worden dagelijks geboren en gebroken. In het verkeer, dat urenlang kan duren, hoor je zowel frustratie als aanbidding – mensen zingen lofzangen in de bus, bidden zachtjes terwijl ze langzaam vooruit kruipen. Het leven in Lagos is niet gemakkelijk, maar het bruist van geloof. Gods naam wordt in elke taal uitgesproken – Yoruba, Igbo, Hausa, Pidgin – door hen die geloven dat Hij nog steeds in deze stad aanwezig is.

Corruptie, angst en ontberingen stellen ons nog steeds op de proef. Veel jongeren vechten om te overleven; anderen jagen op kansen over de oceaan heen. Maar zelfs hier, te midden van al het lawaai en de strijd, zie ik de Geest van God werken. Kerken verrijzen in achterafstraatjes en pakhuizen. Mensen verzamelen zich op stranden om bij zonsopgang te bidden. Er is honger – niet alleen naar voedsel, maar naar gerechtigheid, waarheid en hoop. Ik geloof dat Lagos meer is dan een stad van overleving; het is een stad van roeping. God brengt hier een generatie groot – moedig, creatief, onbevreesd – die Zijn licht door Nigeria en de naties zal dragen.