من در آن زندگی می‌کنم بغداد, ، که زمانی به عنوان “شهر صلح”.” این نام هنوز در تاریخ طنین‌انداز است، هرچند خیابان‌هایش اکنون نشانه‌هایی از جنگ، تفرقه و درد را به همراه دارند. همچنان که در محله‌های شلوغ آن قدم می‌زنم، بقایای آنچه بغداد زمانی بود را می‌بینم - یک مرکز شکوفای آموزش، فرهنگ و ایمان. دلم مشتاق است که صلح را نه از طریق سیاست یا قدرت، بلکه از طریق شاهزاده صلح، دوباره ببینم., عیسی.

اینجا در قلب عراق، کلیسا هنوز پابرجاست. در میان ویرانه‌ها و بازسازی‌ها، حدود ۲۵۰ هزار نفر از ما همچنان به عبادت، خدمت و امید ادامه می‌دهیم. ما از سنت‌های باستانی مسیحی آمده‌ایم، اما یک ایمان مشترک داریم - در مکانی که ترس و عدم اطمینان هنوز پابرجاست، به مسیح پایبندیم. شهر ما رشد می‌کند، اما روحش در آرزوی شفاست. هر روز با مردمی روبرو می‌شوم که مشتاق ثبات، بخشش و چیزی پایدار هستند.

من معتقدم که این زمان ماست - دریچه‌ای از لطف برای قوم خدا در بغداد. او ما را فرا می‌خواند تا همچون دستان و پاهایش برخیزیم، به فقرا خدمت کنیم، شکسته‌دلان را تسلی دهیم و در جایی که خشم زمانی حکمفرما بود، صلح را فریاد بزنیم. هر دعایی که بلند می‌کنیم، هر عمل مهربانی، مانند بذری است که در زمین خشک کاشته می‌شود. من معتقدم که روح خدا این بذرها را آبیاری خواهد کرد و روزی بغداد - "شهر صلح" - دوباره شایسته نام خود خواهد بود، و با عشق و قدرت عیسی احیا خواهد شد.

• دعا کنید برای مردم بغداد در بحبوحه عدم اطمینان و ناآرامی با عیسی، شاهزاده صلح، روبرو شوند. (اشعیا ۹:۶)

• دعا کنید برای قدرت، وحدت و ایمان راسخ در میان ۲۵۰،۰۰۰ پیرو عیسی که هنوز در عراق خدمت می‌کنند. (فیلیپیان ۱:۲۷)

• دعا کنید برای کلیسای بغداد به نمادی از شفقت و آشتی در میان اختلافات مذهبی و قومی تبدیل شود. (متی ۵:۹)

• دعا کنید برای دل‌های خسته از درگیری، از طریق عشق دگرگون‌کننده‌ی مسیح، التیام یافته و سرشار از امید می‌شوند. (دوم قرنتیان ۵:۱۷)

• دعا کنید برای بغداد بار دیگر شایسته نام خود باشد - شهری حقیقی برای صلح، که به دست خداوند رستگار و احیا شده است. (حبقوق ۲:۱۴)