Ek woon in Dhaka – ’n stad wat nooit stadiger word nie. Van sonsopkoms tot middernag pols die strate met beweging: riksjas wat deur die verkeer weef, straatverkopers wat roep, en die geur van tee en speserye wat in die vogtige lug hang. Die Buriganga-rivier vloei dik langs ons en dra beide lewe en stryd. Oral waar jy kyk, is daar mense – miljoene stories wat saamgepers is in een meedoënlose ritme.

Dhaka is die hartklop van Bangladesj – trots, kreatief en veerkragtig. Tog, agter die geraas en kleur, is daar uitputting. Baie veg daagliks net om te oorleef. Die armes slaap onder oorbruggings, kinders bedel by kruisings, en klerewerkers stroom uit fabrieke na lang ure. Tog is daar vreugde in klein dingetjies – lag oor 'n gedeelde maaltyd, 'n lied wat uit 'n sinkdakkerk opstyg, 'n gefluisterde gebed te midde van die chaos.

Die meeste in Dhaka is toegewyde Moslems; die oproep tot gebed weergalm vyf keer per dag oor die stad. Geloof is oral – geskryf op mure, uitgespreek in groeterye – maar so min ken die vrede van die Een wat die hart kan stilmaak. Vir diegene van ons wat Jesus volg, is geloof dikwels stil maar standvastig. Ons ontmoet in klein byeenkomste, weggesteek van die kollig, maar lewendig met aanbidding. Ek glo God het hierdie stad nie vergeet nie. In die oorvol markte, in die klerefabrieke, in die vlugtelingkampe anderkant die buitewyke – begin Sy lig skyn.

Eendag glo ek Dhaka sal nie net bekend wees vir sy geraas en getalle nie, maar vir sy nuwe lied – ’n koor van verloste stemme wat bo die gebrul van die stad uitstyg en verkondig dat Jesus Here is.

• Bid vir die miljoene in Dhaka wat onsigbaar voel – die armes, die weeskinders en die oorwerkte – om te weet dat God hulle sien en liefhet.
  (Psalm 34:18)

• Bid vir volgelinge van Jesus om ligte in hul woonbuurte, werkplekke en skole te wees, en Christus deur vriendelikheid en waarheid te wys.
  (Matteus 5:16)

• Bid vir die harte van die Bengale mense om oopgemaak te word vir die vrede en vryheid wat slegs in Jesus gevind word.
  (Johannes 8:32)

• Bid vir moeg werkers, moeders en straatkinders om rus en skuiling in God se teenwoordigheid te vind te midde van die stad se chaos.
  (Psalm 46:1–2)

• Bid vir herlewing om deur Dhaka te vloei soos die Burigangarivier — reinigend, genesend en bring nuwe lewe na hierdie stad van miljoene.
  (Jesaja 44:3)