भीती, लाज, चिंता — देव पाहतो, देव बरे करतो

संपूर्ण भारतात, असंख्य हिंदू शांतपणे लाज, भीती आणि चिंता यांचे जड ओझे वाहून नेतात. अनेक जण सांस्कृतिक अपेक्षा, कौटुंबिक सन्मान आणि धार्मिक कर्तव्यांच्या ओझ्याखाली दबलेले राहतात, त्यांना बोलण्याची, बोलण्याची किंवा मदत घेण्याची भीती वाटते. अपयश आल्यावर लाज हृदयाला वेढते, अंधश्रद्धा निर्णयांवर नियंत्रण ठेवतात तेव्हा मनात भीती दाटून येते आणि शांततेत चिंता वाढते. या मूक संघर्षांमध्ये, देवाचे हृदय त्यांच्यासाठी धडधडते. तो प्रत्येक लपलेला अश्रू पाहतो आणि प्रत्येक अव्यक्त हाक ऐकतो.

देव पाहतो.

आणि हृदये शांतपणे दुखत असताना, देवाचे प्रेम गल्लीबोळात, रेल्वे स्थानकांवर आणि गर्दीच्या शहरातील रस्त्यांवर पाठलाग करत राहते. त्याची नजर असुरक्षित, दुर्लक्षित आणि सहज विसरलेल्या सामाजिक गटांवर असते...

आपण कसे करू शकतो

प्रार्थना?

भीती आणि लज्जेने दबलेल्यांना त्याच्यामध्ये विश्रांती मिळावी अशी प्रार्थना करा. देवाने आपले असे कामगार पाठवावेत जे सावलीत दुःखी असलेल्यांपर्यंत ही आशा घेऊन जातील, त्यांना आठवण करून देतील की त्यांना नावाने हाक मारणाऱ्याने ओळखले जाते, त्यांचे कौतुक केले जाते आणि त्यांच्यावर खूप प्रेम केले जाते.

"भिऊ नकोस, कारण मी तुला सोडवले आहे; मी तुला नावाने बोलावले आहे; तू माझा आहेस." यशया ४३:१

शाप, आत्मे, कुटुंबाकडून नाकारले जाणे किंवा भविष्यातील अनिश्चिततेच्या भीतीने अडकलेल्या हिंदूंसाठी मध्यस्थी करा. त्यांना भीतीच्या साखळ्यांपासून मुक्तता मिळावी आणि त्यांना धैर्य आणि शांती मिळावी अशी प्रार्थना करा.
ख्रिस्तामध्ये.

"मी तुमच्यासोबत शांती सोडतो; माझी शांती मी तुम्हाला देतो... तुमचे अंतःकरण अस्वस्थ होऊ देऊ नका आणि घाबरू नका." योहान १४:२७

वैयक्तिक अपयश, कौटुंबिक अपेक्षा किंवा धार्मिक अपराधीपणामुळे लज्जेचा सामना करणाऱ्यांना - प्रतिष्ठा आणि आत्म-मूल्य पुनर्संचयित करणारे देवाचे प्रेम अनुभवावे अशी प्रार्थना करा.

"तुमच्या लज्जेऐवजी तुम्हाला दुप्पट वाटा मिळेल... तुम्ही तुमच्या वारशात आनंद कराल." यशया ६१:७

मागील

दिवस 3

पुढे

दिवस 5