Wanneer jy deur Amritsar stap, is dit onmoontlik om nie die gewig van die geskiedenis te voel nie. Die eerste keer wat ek die ou stad binnegestap het, was ek getref deur die skares wat na die Harmandir Sahib – die Goue Tempel – stroom. Dit blink soos vuur in die son, en duisende pelgrims staan elke dag in die ry om in die water te bad, laag te buig en hul gebede te fluister. Hul toewyding is roerend, maar my hart pyn omdat ek weet hulle soek na vrede en reiniging wat net Jesus kan gee.

Amritsar staan bekend as die geboorteplek van Sikhisme, maar dit is ook 'n kruispad—Hindoes, Moslems, Sikhs en Christene wat langs mekaar woon. Net 24 kilometer van die Pakistanse grens af, dra ons stad steeds die letsels van die Verdeling. Ek het geluister na bejaarde mans wat vertel van die geweld wat hulle as kinders gesien het—gesinne wat vlug, treine wat vol dooies aankom. Daardie wond bly staan en vorm hoe bure mekaar sien, hoe mure in die hart gebou word.

Die strate is raserig en vol lewe—riksjas wat toeter, verkopers wat skree, helder materiale wat in die wind fladder. Maar agter die geraas hoor ek gehuil: kinders wat by treinstasies agtergelaat word, tieners wat rusteloos is vir betekenis, weduwees met niemand om vir hulle te sorg nie. Indië dra die gewig van miljoene weeskinders—meer as 30 miljoen. En in Amritsar sien ek hul gesigte elke dag.

Tog glo ek dat Amritsar 'n stad is waarop God Sy oë het. Hierdie land van toewyding, verdeeldheid en soeke kan 'n plek van herlewing vir Sy Koninkryk in hierdie geslag word.

Wanneer ek na Amritsar kyk, sien ek beide pyn en belofte. Ek sien kinders sonder huise, maar ek sien ook jong mans en vroue honger na waarheid. Ek sien verdeeldheid, maar ek glo in versoening deur Christus. Ek sien toewyding, en ek bid dat dit eendag na die Lewende God gerig sal word.

Daarom bly ek. Daarom bid ek. Vir die dag wanneer die strate van Amritsar sal weergalm met liedere van aanbidding tot Jesus – die ware Lig van die wêreld.

- Vir Elke Taal en Volkgroep: Amritsar is die tuiste van dosyne etniese groepe en tale—Punjabi, Hindi, Urdu, Dogri, en meer. Baie bly onbereikt. Ek bid dat God se Koninkryk onder elke volkgroep sal vorder, en dat vermeerderende huiskerke sal ontstaan onder Palestynse Arabiere, Najdi-Arabiere, Noord-Irakse Arabiere en plaaslike gemeenskappe wat nog nooit van Jesus gehoor het nie.
- Vir die Oes in Amritsar: Wanneer ek na die koringlande kyk wat buite die stad wieg, onthou ek Jesus se woorde: “Die oes is groot, maar die arbeiders is min.” (Matteus 9:37). Punjab word die broodmandjie van Indië genoem, en ek glo dieselfde is geestelik waar. Ek bid vir arbeiders—gewone mans en vroue wat Jesus in huise, skole en markte sal deel totdat aanbidding in elke hoek van Amritsar toeneem.
- Vir die Kinders van Indië: By die treinstasie sien ek dikwels kaalvoet kinders wat bedel vir muntstukke of kos, hulle oë moeg al is hulle so jonk. My hart breek omdat ek weet dat so baie geen gesinne het om vir hulle te sorg nie. Ek bid Psalm 82:3 oor hulle: “Verdedig die swakkes en die weeskinders; ondersteun die saak van die armes en die verdruktes.” Here, gee hulle veilige huise, liefdevolle gesinne, en bowenal, die hoop van Christus.
- Vir Genesing Oor Verdelings: Hierdie stad ken pyn tussen godsdienste en kastes. Selfs vandag loop wantroue diep. Maar ek klou vas aan die woorde van Jesus: “Geseënd is die vredemakers, want hulle sal kinders van God genoem word.” (Matteus 5:9). Ek bid dat Sy kerk as 'n brug sal opstaan – wat Hindoe en Sikh, Moslem en Christen versoen – en 'n liefde toon wat sterker is as vrees, 'n eenheid dieper as verdeeldheid wat slegs deur Jesus Christus kom.
- Vir Dapper Getuie van Jesus: Dit is nie maklik om Jesus hier te volg nie. Vrees vir verwerping, druk van familie, en selfs vervolging kan gelowiges stilmaak. Tog herinner die Gees my aan Paulus se woorde: “My boodskap en my prediking was nie met wyse en oorredende woorde nie, maar met 'n betoning van die krag van die Gees.” (1 Korintiërs 2:4). Ek bid vir moed om te spreek, en dat God die boodskap sal bevestig met wonderwerke en tekens—om die siekes te genees, blinde oë te open, en harte te versag om Hom te ontvang in al 36+ tale wat in hierdie stad verteenwoordig word.
- Vir 'n Beweging van Gebed: In my hart droom ek van gebed wat uit hierdie stad opstyg soos wierook. Klein byeenkomste in huise, groepe studente wat in fluistering bid, gesinne wat saam uitroep – totdat 'n beweging van gebed oor Punjab vermeerder. Net soos die vroeë gelowiges “volhardend saamgebid het” (Handelinge 1:14), mag Amritsar 'n stad van voorbidding word wat die nasies raak.