در خیابان‌هایش قدم می‌زنم کلکته هر روز—شهری که هرگز از حرکت باز نمی‌ماند. صدای زنگ... ترامواها, ، صدای بوق زدنِ ریکشاها, و فریاد فروشندگان، آمیخته با عطر ...، فضا را پر کرده است چای، ادویه‌ها و گرد و غبار خیس از باران. ساختمان‌های قدیمی دوران استعمار این شهر در کنار معابد روشن و محله‌های فقیرنشین شلوغ قرار دارند و هر کدام داستانی را روایت می‌کنند - از زیبایی، درد، انعطاف‌پذیری و امید. کلکته مانند ضربان قلب زنده‌ای است - خسته، اما مصمم؛ زخمی، اما زنده.

همچنان که از میان جمعیت عبور می‌کنم، در زیر این شلوغی، گرسنگی معنوی عمیقی را حس می‌کنم - اشتیاقی برای آرامش و تعلق خاطر. این را در ... می‌شنوم. ترانه‌های نوازندگان خیابانی, ، در زمزمه دعاها در کنار رودخانه هوگلی, ، و در سکوت کسانی که امیدشان را از دست داده‌اند. انگار تمام شهر منتظر است—منتظر چیزی واقعی، کسی حقیقی.

را کودکان سنگین‌ترین بار بر قلبم سنگینی می‌کند - آن‌هایی که زیر پل‌های هوایی می‌خوابند، در میان زباله‌ها به دنبال تکه‌های زباله می‌گردند و تنها در سکوهای قطار پرسه می‌زنند. چشمانشان داستان‌هایی از درد را روایت می‌کند، با این حال من در آن‌ها کورسویی از امکان می‌بینم. من باور دارم خدا هم آنها را می‌بیند. او به اینجا می‌آید، شفقت را برمی‌انگیزد و قوم خود را فرا می‌خواند تا با عشق و شجاعت او در این خیابان‌ها قدم بزنند.

من اینجا هستم به عنوان یک پیرو عیسی, ، جایی که او راه می‌رفت، قدم بردارم، همانطور که او می‌بیند ببینم، همانطور که او دوست دارد دوست داشته باشم. دعای من ساده است: که کلکته نه با قدرت، بلکه با حضورش متحول خواهد شد- به وسیله عشق مسیح که به خانه‌ها زندگی تازه می‌بخشد، تفرقه‌ها را التیام می‌بخشد و این شهر ناآرام را به مکانی برای آرامش و ستایش تبدیل می‌کند.

• دعا کنید برای مردم کلکته در میان ناآرامی‌های شهر، با آرامش و عشق عیسی مسیح روبرو شوند. (متی ۱۱: ۲۸-۳۰)

• دعا کنید برای کودکان خیابانی بی‌شمار و خانواده‌های فقیر، مراقبت، امنیت و امید را از طریق قوم خدا تجربه کنند. (مزمور ۸۲: ۳-۴)

• دعا کنید برای احیای مذهبی در میان دانشجویان، هنرمندان و کارگران - اینکه آنها هویت خود را در مسیح خواهند یافت. (اعمال رسولان ۲: ۱۷-۱۸)

• دعا کنید برای کلیسای کلکته با وحدت و شفقت ظهور کند و نور را به محله‌های فقیرنشین و ساختمان‌های بلند بیاورد. (اشعیا ۵۸:۱۰)

• دعا کنید برای روح خدا، کلکته را به شهری تبدیل کرد که نه به خاطر فقر یا دردش، بلکه به خاطر حضور و قدرتش شناخته می‌شود. (حبقوق ۲:۱۴)