من در پیشاور زندگی می‌کنم - شهری که تاریخ از میان هر سنگ و سایه‌ای در آن نفس می‌کشد. این سرزمین که زمانی قلب پادشاهی باستانی گندهارا بود، هنوز پژواک معابد قدیمی و مسیرهای کاروانی را در خود جای داده است که بازرگانان، مسافران و معلمان را از هند به ایران حمل می‌کردند. امروز، هوا پر از عطر چای سبز و گرد و غبار است و صدای اذان در پس‌زمینه کوه‌های دوردست به گوش می‌رسد. پیشاور در لبه پاکستان قرار دارد، دروازه‌ای به سوی افغانستان - و به سوی داستان‌های بی‌شماری از ایمان، جنگ و تاب‌آوری.

مردم ما اینجا قوی و مغرور هستند. پشتون‌ها اصول عمیقی از شرافت دارند - مهمان‌نوازی، شجاعت و وفاداری. با این حال، زندگی سخت است. فقر و بی‌ثباتی بر بسیاری از خانواده‌ها فشار می‌آورد و ترس پس از دهه‌ها درگیری همچنان پابرجاست. پناهندگان در حاشیه شهر جمع شده‌اند و امید و دلشکستگی را از آن سوی مرز به ارمغان می‌آورند. در میان همه اینها، ایمان همچنان راه نجات است - اگرچه برای کسانی از ما که از عیسی پیروی می‌کنیم، این ایمان اغلب باید در سکوت، تحت فشار و پشت درهای بسته زندگی شود.

با این حال، کلیسا پابرجاست. گردهمایی‌های کوچک در خانه‌ها برگزار می‌شود و دعاها با زمزمه‌ها به گوش می‌رسند - با این حال، این دعاها قدرت دارند. ما شاهد معجزات، بخشش و شجاعت عشق ورزیدن در جایی بوده‌ایم که نفرت باید پیروز می‌شد. پیشاور زخم خورده است اما ساکت نیست. من معتقدم که خداوند این شهر را بیش از یک میدان جنگ مشخص کرده است - این شهر یک پل خواهد بود. جایی که زمانی ارتش‌ها رژه می‌رفتند، صلح در آن جاری خواهد شد. جایی که زمانی خون ریخته می‌شد، آب زنده جاری خواهد شد.

• دعا برای محافظت از مؤمنان که با آزار و اذیت و خشونت روبرو هستند، تا در ایمان تقویت یافته و از شجاعت سرشار شوند. (دوم تیموتائوس ۱:۷)

• برای یتیمان و پناهندگان دعا کنید, تا آنها عشق و عنایت پدر را از طریق قومش تجربه کنند. (مزمور ۱۰: ۱۷-۱۸)

• برای انتشار انجیل دعا کنید در میان مناطق قبیله‌ای اطراف پیشاور، پیام عیسی آشتی و امید را به ارمغان خواهد آورد. (اشعیا ۵۲:۷)

• برای صلح و ثبات در پاکستان دعا کنید, که خشونت و فساد جای خود را به درستی و عدالت خواهد داد. (مزمور ۸۵: ۱۰-۱۱)

• برای احیای حیات در پیشاور دعا کنید, شهری که زمانی به خاطر میراث معنوی و درگیری‌هایش شناخته می‌شد، به دژی برای پادشاهی خدا تبدیل خواهد شد. (حبقوق ۲:۱۴)