ਇਮਾਨਦਾਰ ਸਾਧਕ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਵਾਲਾ ਪਰਮਾਤਮਾ

ਗਵਾਹੀ
ਸੰਜੇ ਦੀ ਕਹਾਣੀ

ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ਰਧਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੱਬ ਵਿੱਚ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਸਿਖਾਇਆ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਇੱਕ ਚਰਚ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕੀਤੀ, "ਮੈਨੂੰ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਦਿਓ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਦਸ ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਾਂਗਾ।" ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਈ - ਪਰ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਲਈ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਫਿੱਕਾ ਪੈ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਤਿਆਗਿਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ।

ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, "ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਲੱਭਿਆ?" ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਨੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਕੁਝ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਘੁੰਮਾਇਆ। ਮੈਂ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਭਾਰਤ ਭਰ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ - ਪਰ ਦੂਰੀ ਬਣੀ ਰਹੀ।

ਇੱਕ ਰਾਤ, ਮੈਂ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕੀਤੀ: "ਰੱਬਾ, ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ 'ਤੇ ਜਾਣਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਾਂ, ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ 'ਤੇ ਨਹੀਂ।" ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਯਿਸੂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮਹੀਨੇ ਬੀਤ ਗਏ। ਇੱਕ ਰਾਤ, ਘਰ ਜਾ ਰਹੇ, ਮੈਂ ਮਾਫ਼ੀ ਅਤੇ ਮਦਦ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਪੁਕਾਰਿਆ। ਇੱਕ ਪ੍ਰਯੋਗ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਮੈਂ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕੀਤੀ, ਉਸਨੂੰ ਮੇਰਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋਣ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ। ਅਤੇ ਉਹ ਆਇਆ। ਅਤੇ ਉਹ ਠਹਿਰ ਗਿਆ।

ਸੰਜੇ ਨੇ ਸ਼ਾਂਤ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰ ਦਿਲ ਰਾਹੀਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲਿਆ - ਪਰ ਸਾਰੇ ਖੋਜੀ ਧਰਮ ਤੋਂ ਦੂਰ ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਕੁਝ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗੋਪਾਲ, ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਭਗਤੀ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਬਿਤਾਈ ਹੈ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਸੱਚਾਈ ਲਈ ਤਰਸਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਜਾਣਨ ਲਈ ਪੰਨਾ ਪਲਟੋ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਬਚਾਉਣ ਵਾਲਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਮੰਦਰ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨਾਲ ਖੋਜ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।