QUETTA

PAKISTAN

Ga terug

Ik woon in Quetta – een stad gevormd door bergen, stof en overleven. Omgeven door ruige heuvels en dicht bij de Afghaanse grens, voelt Quetta aan als de rand van alles. Vrachtwagens denderen voorbij met goederen en verhalen uit verre oorden. Vluchtelingen komen stilletjes aan, met verlies in hun ogen. Het leven hier is zwaar, maar eerlijk. Mensen houden vol omdat ze wel moeten.

Quetta is een stad met vele bevolkingsgroepen — Baloch, Pashtun, Hazara en Afghaanse families — die elk hun eigen geschiedenis van strijd met zich meedragen. Geweld en angst hebben bijna elk huishouden getroffen. Markten gaan weer open na aanslagen. Kinderen keren terug naar school na verdriet. Het geluid van gebeden klinkt dagelijks, maar vrede voelt fragiel, altijd net buiten bereik.

Jezus volgen betekent hier zorgvuldig en moedig leven. Er zijn weinig gelovigen, de samenkomsten zijn klein en het geloof is vaak verborgen. Toch heb ik God aan het werk gezien – in daden van mededogen, in dromen die harten raken, in stille gesprekken die deuren openen die niemand verwachtte. Quetta mag er dan uitzien als een grensgebied vol conflicten, ik geloof dat het ook een poort naar hoop is. Wat God hier begint, kan over bergen en grenzen heen stromen naar plaatsen die lange tijd gesloten waren voor het evangelie.

Gebedsnadruk

Bid voor Quetta, een plek waar je Gods vrede kunt ervaren in een regio die lange tijd gekenmerkt werd door angst, geweld en instabiliteit.
(Psalm 29:11)
Bid voor Afghaanse vluchtelingen en ontheemde families in Quetta ontmoeten Jezus als hun ware toevlucht en genezer.
(Psalmen 46:1)
Bid voor De Baloch, Pashtun en Hazara zullen het evangelie met open harten ontvangen, voorbij generaties van conflict.
(Jesaja 55:1)
Bid voor Verborgen gelovigen in Quetta zullen worden gesterkt met moed, wijsheid en bovennatuurlijke bescherming.
(2 Timotheüs 1:7)
Bid voor Quetta moet een poort van hoop worden, waar het goede nieuws van Jezus over grenzen heen stroomt naar onbereikte gebieden.
(Jesaja 52:7)