Ik woon in Karachi – een stad die nooit ophoudt met bewegen. De hoorns, de zeebries, de geur van chai en diesel – ze maken hier deel uit van het dagelijks leven. Van de oude straten van Saddar tot de wolkenkrabbers van Clifton, Karachi is een stad vol contrasten: vissers die bij zonsopgang hun boten te water laten, terwijl financiers zich naar glazen torens haasten, sloppenwijken die in de schaduw staan van luxe winkelcentra. Het is er luidruchtig, levendig en vol mensen die op zoek zijn naar een beter leven.

Karachi is niet alleen de grootste stad van Pakistan; het is ook het kloppend hart van de stad. Mensen komen hier uit elke provincie – Sindhi, Punjabi, Pashtun, Baloch, Urdu – elk met hun eigen taal en strijd. We leven schouder aan schouder, met zowel de kracht als de druk van deze diversiteit. Geloof is overal – moskeeën vullen zich voor zonsopgang en de naam van God galmt door de straten – maar toch verlangen zoveel harten nog steeds naar vrede.

Voor volgelingen van Jezus is het leven hier zowel gevaarlijk als goddelijk. Kerken komen vaak stilletjes bijeen, hun liederen gedempt door het verkeer buiten. Sommige gelovigen verstoppen hun Bijbel; anderen delen hun geloof alleen door vriendelijkheid. We weten wat het betekent om de kosten te berekenen. Maar zelfs hier, op een van de moeilijkste plekken om Hem te volgen, blijft het licht van Christus doorbreken – in gefluisterde gebeden, in dromen, in daden van moed die niemand ziet.

Ik geloof dat Karachi's verhaal nog niet af is. God is in beweging in deze stad – in de vissersdorpjes langs de kust, in de overvolle appartementencomplexen en in de harten van degenen die Zijn naam nog nooit hebben gehoord. Op een dag zal de stad die nu kreunt onder gewicht en vermoeidheid weer zingen – niet het lawaai van chaos, maar het lied van verlossing.

• Bid om bescherming en moed voor de gelovigen in Karachi, dat zij standvastig zouden blijven en gesterkt zouden worden te midden van de vervolging. (2 Thessalonicenzen 3:3)

• Bid voor de wezen en vluchtelingen, dat God Zijn volk zou oprichten om voor de kwetsbaren te zorgen en hun Zijn Vaderlijke liefde te tonen. (Psalmen 82:3-4)

• Bid voor vrede en stabiliteit in heel Pakistan, dat geweld en extremisme plaats zouden maken voor de vrede van Christus. (Johannes 16:33)

• Bid voor de kerk in Karachi om verenigd te zijn in liefde en moedig in getuigenis, stralend als een stad op een heuvel in een land in grote nood. (Mattheüs 5:14–16)

• Bid voor de onbereikte volken van Pakistan, dat iedere stam en taal het Goede Nieuws van Jezus zou horen en ontvangen. (Openbaring 7:9)