Ik loop door de straten van Ankara, het kloppende hart van mijn natie, en ik voel het gewicht van de geschiedenis onder mijn voeten. Dit land draagt al duizenden jaren het verhaal van God – bijna 60% van de plaatsen die in de Schrift worden genoemd zijn hier. Van Efeze naar Antiochië naar Tarsus, deze heuvels echoën nog steeds de voetstappen van de apostelen en de eerste volgelingen van Jezus. Toch voelt dat verhaal vandaag de dag bijna vergeten.

Overal waar ik kijk, zie ik moskeeën die naar de hemel oprijzen, herinneringen aan mijn volk – de Turken — nog steeds een van de grootste onbereikte groepen ter wereld. Velen hebben het Evangelie nooit echt gehoord, en degenen die dat wel hebben gedaan, wijzen het vaak af als een vreemd geloof. Tegelijkertijd hebben westerse vooruitgang en moderne ideeën onze cultuur overspoeld, zich vermengd met traditie, maar zelden echte hoop gebracht. In deze spanning zie ik een oogst — enorm, klaar en wachtend op arbeiders.

Turkije ligt op het kruispunt van continenten en verbindt Europa en het Midden-Oosten — een brug van handel, cultuur en geloof. Hier in Ankara, waar beslissingen de toekomst van de natie bepalen, bid ik dat Gods Koninkrijk zich mag uitbreiden — niet door politiek of macht, maar door getransformeerde harten. Ik verlang naar de dag waarop het weer over dit land gezegd kan worden: “Allen die in Asia woonden, hoorden het woord van de Heer.”

Tot die tijd bid ik om moed – dat volgelingen van Jezus in liefde en wijsheid zullen opstaan en het Goede Nieuws moedig zullen delen. Ik bid dat de Geest harten zal verzachten, dat de Kerk helder zal schijnen en dat dit land, rijk aan Gods geschiedenis, opnieuw een levend getuigenis van Zijn glorie zal worden.

• Bid voor de mensen van Turkije om Jezus te ontmoeten, de levende God uit de geschiedenis van hun eigen land. (Handelingen 19:10)

• Bid voor stoutmoedigheid en wijsheid voor gelovigen in Ankara, terwijl zij het Evangelie delen in een cultuur die geloof, trots en traditie combineert. (Efeziërs 6:19-20)

• Bid voor de Kerk in Turkije om discipelen te vermenigvuldigen en sterke, door de Geest geleide gemeenschappen in elke provincie te stichten. (Mattheüs 28:19–20)

• Bid voor de harten van het Turkse volk te verzachten voor de boodschap van Jezus, door scepsis en angst te doorbreken. (Ezechiël 36:26)

• Bid voor Turkije — dat dit kruispunt van beschavingen opnieuw een toegangspoort zou worden voor de verkondiging van het Evangelie aan de volkeren. (Habakuk 2:14)