Ik woon in Kermanshah, een stad genesteld tussen de bergen van West-Iran – een plek waar de Koerdische cultuur diepgeworteld is en de lucht zowel trots als pijn draagt. Mijn volk is warm en veerkrachtig, maar toch moe van jaren van gebroken beloftes. Sinds de ineenstorting van de nucleaire deal in 2015 is het leven hier moeilijker geworden. Sancties hebben onze economie verpletterd, de schappen zijn leger en de hoop voelt schaars. De visie van de regering op een islamitische utopie is leeg gebleken en velen trekken in stilte alles in twijfel wat hen werd verteld te geloven.

Kermanshah is de thuisbasis van velen Koerdische stammen, families die ooit in afgelegen dorpen woonden, maar na oorlog en ontberingen naar de stad kwamen op zoek naar stabiliteit. De meesten zijn soennitische moslims – maar zelfs hier, waar het geloof sterk is, ontzegt de strenge hand van de overheid hen het recht om vrij moskeeën te bouwen of zonder angst te bidden. Voor ons die Jezus volgen, is de prijs nog hoger. We komen in stilte bijeen, vaak thuis, wetende dat ontdekking gevangenisstraf of erger kan betekenen.

Toch is God te midden van onderdrukking krachtig in beweging. Ik heb harten zien opengaan voor Christus door dromen en wonderen, door gefluisterde gesprekken bij de thee, en door de vriendelijkheid van gelovigen die in het geheim dienen. Velen hongeren naar de waarheid, moe van lege rituelen en angstaanjagende heerschappij. Het evangelie verspreidt zich ondergronds – onzichtbaar maar onstuitbaar – en ik geloof dat Kermanshah ooit niet alleen bekend zal staan om zijn Koerdische erfgoed, maar ook als een plek waar Jezus Zijn Kerk bouwde op onwrikbaar geloof.

• Bid voor de mensen van Kermanshah om de waarheid over Jezus te ontdekken, te midden van teleurstelling over politieke en religieuze systemen. (Johannes 8:32)

• Bid voor Koerdische gelovigen in Kermanshah moeten gesterkt worden door stoutmoedigheid en eenheid, terwijl zij Christus in stille moed delen. (Handelingen 4:29)

• Bid voor God zal de harten van de lokale overheden verzachten en de deur openen voor vrijheid van eredienst in de stad. (Spreuken 21:1)

• Bid voor opleving onder de Koerdische soennitische stammen, dat zij Jezus zouden leren kennen als hun Herder en Redder. (Johannes 10:16)

• Bid voor Kermanshah moet een baken van hoop worden, waar de liefde van Christus angst en verdeeldheid overwint. (Romeinen 15:13)