"អធិស្ឋានសម្រាប់សន្តិភាព ក្រុងយេរូសាឡឹម! 'សូមឱ្យគេមានសុវត្ថិភាពដែលស្រឡាញ់អ្នក! សន្តិភាពនៅក្នុងកំពែងរបស់អ្នក ហើយសន្តិសុខនៅក្នុងប៉មរបស់អ្នករាល់គ្នា»។—ទំនុកដំកើង ១២២:៦–៧
ប្រជាជនយូដាអាចត្រូវបានប្រដូចទៅនឹង “កូនច្បង” ក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូវអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតា (លូកា ១៥)។ ទោះជាមានចិត្តស្មោះត្រង់ជាច្រើនយ៉ាងក៏ដោយ ប្អូនប្រុសរូបនេះខំត្រេកអរពេលកូនប្រុសពៅត្រឡប់មកវិញ។ ប៉ុន្តែ ការឆ្លើយតបរបស់ព្រះបិតាគឺពោរពេញដោយសេចក្តីមេត្តាករុណា៖ «កូនអើយ កូនតែងតែនៅជាមួយខ្ញុំ ហើយអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំមានគឺជារបស់អ្នក ប៉ុន្តែយើងត្រូវធ្វើបុណ្យ… ប្អូនប្រុសរបស់អ្នកបានស្លាប់ ហើយមានជីវិតឡើងវិញ ហើយគាត់បានបាត់បង់ ហើយត្រូវបានគេរកឃើញ»។ (ខ.៣១–៣២)
នៅក្នុងរឿងនេះ យើងក្រឡេកមើលពីបំណងប្រាថ្នាដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់ព្រះវរបិតា—មិនត្រឹមតែចង់ស្វាគមន៍អ្នកដែលបាត់បង់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែដើម្បីផ្សះផ្សាអ្នកស្មោះត្រង់ផងដែរ។ ព្រះប្រាថ្នាចង់បើកសម្ដែងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ដល់ជនជាតិយូដា ដោយទាញពួកគេឲ្យចូលទៅក្នុងភាពពេញលេញនៃមរតករបស់ពួកគេនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវជាព្រះមេស្ស៊ី។
យើងក៏ទទួលស្គាល់តម្រូវការខាងវិញ្ញាណដ៏ធំធេងផងដែរ៖ ប្រជាជន 8.8 លាននាក់ក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែលនៅតែមិនទាន់ទទួលបានដោយសាក្សីនៃដំណឹងល្អ—60% ជាជនជាតិយូដា និង 37% ម៉ូស្លីម។ ប៉ុន្តែសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះមានចំពោះមនុស្សម្នាក់ៗ ហើយការសន្យារបស់ទ្រង់នៅតែមាន។
ទំនុកតម្កើង 122:6–7
លូកា ១៥:១០
លូកា ១៥:២៨–៣២
អេសាយ ៦:៩–១០
ម៉ាថាយ ១៣:១៦–១៧
កូរិនថូសទី១ ១៥:២០
110 CITIES - ភាពជាដៃគូសកល | ព័ត៍មានបន្ថែម
110 CITIES - គម្រោងនៃ IPC a US 501(c)(3) No 85-3845307 | ព័ត៍មានបន្ថែម | គេហទំព័រដោយ៖ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ IPC