شاید از خود بپرسید: «چرا ما هر روز در طول این ماجراجویی پنطیکاست برای یهودیان دعا می‌کنیم؟» این سوال بسیار خوبی است - و پاسخ آن بسیار شگفت‌انگیز است!

بیایید به گذشته و کتاب مقدس برگردیم. آیا می‌دانستید که عیسی یهودی بود؟ شاگردان او، مریم و یوسف، پیامبران - حتی پولس که بسیاری از نامه‌های عهد جدید را نوشته است - نیز یهودی بودند! یهودیان اولین کسانی بودند که خدا انتخاب کرد تا به جهان نشان دهد که او چگونه است. او به آنها وعده‌هایی داد که هنوز هم آنها را به یاد دارد.

مدت‌ها پیش، خدا از طریق پیامبران گفت که قوم یهود را برکت خواهد داد، آنها را به سرزمینشان (اسرائیل) باز خواهد گرداند و روح القدس را برای تغییر قلب‌هایشان خواهد فرستاد. و حدس بزنید چه شد؟ این اتفاق از روز پنطیکاست شروع شد! وقتی روح القدس در اورشلیم نازل شد، اکثراً یهودیان بودند که ابتدا پیام را شنیدند و به عیسی ایمان آوردند. به همین دلیل است که پنطیکاست زمان بسیار ویژه‌ای است - مانند یک جشن تولد برای کلیسا است و یهودیان از همان ابتدا آنجا بودند!

اما بسیاری از یهودیان در سراسر جهان هنوز نمی‌دانند که عیسی مسیح آنهاست - کسی که خدا وعده داده بود برای نجات آنها بفرستد. به همین دلیل است که ما دعا می‌کنیم! ما از خدا می‌خواهیم که قلب‌های آنها را باز کند، روح خود را جاری سازد و صلح را به مکان‌هایی مانند اورشلیم و اسرائیل بیاورد.

ممکن است بزرگترهای شما هم برای چیزهای بزرگی دعا کنند - برای بیداری در جوامع یهودی، برای اتحاد بین مؤمنان یهودی و عرب، و برای انتشار انجیل در سراسر خاورمیانه. شما خیلی کوچک نیستید که به آنها بپیوندید! وقتی بچه‌ها دعا می‌کنند، آسمان گوش می‌دهد.

به آن مانند عضوی از یک تیم بزرگ فکر کنید: بزرگسالان دعا می‌کنند، کشیشان دعا می‌کنند، کلیساهای سراسر جهان دعا می‌کنند - و شما هم می‌توانید به آنها بپیوندید! هر بار که دعا می‌کنید، صدای خود را به جمع همخوانان عشق و امید برای بندگان خاص خدا اضافه می‌کنید.

بنابراین، همانطور که این ماجراجویی را پشت سر می‌گذارید، به یاد داشته باشید: دعاهای شما مهم هستند. خدا شما را می‌شنود. و شما در حال کمک به نوشتن داستانی زیبا هستید - داستانی که در آن یهودیان کشف می‌کنند که عیسی چقدر آنها را دوست دارد.