چرا دعا کنیم؟

چرا برای مردم هندو دعا می‌کنیم؟

شاید از خودتان بپرسید: «چرا ما هر روز در طول این ماجراجویی برای مردم هندو دعا می‌کنیم؟» این سوال خیلی خوبی است - و جوابش هم شگفت‌انگیز است!

امروزه بیش از یک میلیارد نفر هندو در جهان وجود دارد. اکثر آنها در هند و نپال زندگی می‌کنند، اما خانواده‌های هندو در بسیاری از کشورهای دیگر نیز وجود دارند - مکان‌هایی مانند بریتانیا، ایالات متحده آمریکا، کنیا و حتی درست در نزدیکی محل زندگی شما. در پشت همه جشنواره‌های رنگارنگ، معابد شلوغ و دعاهای روزانه، انسان‌های واقعی - مادران و پدران، فرزندان و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها - قرار دارند و خداوند تک تک آنها را دوست دارد.

کتاب مقدس می‌گوید خداوند همه انسان‌ها را به تصویر خود آفریده است (پیدایش ۱:۲۷). این بدان معناست که هر کودک هندو به طرز شگفت‌انگیزی آفریده شده و برای او خاص است. اما بسیاری از هندوها هنوز عیسی، نور واقعی جهان، را نمی‌شناسند. در طول جشنواره دیوالی هندوها، خانه‌ها و خیابان‌ها پر از چراغ و آتش‌بازی می‌شوند تا «پیروزی نور بر تاریکی» را جشن بگیرند. اما فقط عیسی می‌تواند نور واقعی را که هرگز خاموش نمی‌شود، بیاورد.

به همین دلیل است که ما دعا می‌کنیم! ما از خدا می‌خواهیم که به خانواده‌های هندو نشان دهد که آنها را می‌بیند، دوستشان دارد و پسرش عیسی را برای نجات آنها فرستاده است.

ممکن است بزرگسالان شما هم برای چیزهای بزرگی دعا کنند - برای اینکه انجیل در هند پخش شود، برای اینکه بچه‌ها درباره عیسی بشنوند، و برای اینکه تمام خانواده‌ها با هم از او پیروی کنند. شما خیلی کوچک نیستید که به آنها بپیوندید! وقتی بچه‌ها دعا می‌کنند، آسمان گوش می‌دهد.

به آن مانند عضوی از یک تیم بزرگ فکر کنید: بزرگسالان دعا می‌کنند، کشیشان دعا می‌کنند، کلیساهای سراسر جهان دعا می‌کنند - و شما می‌توانید به آنها بپیوندید! خدا عاشق شنیدن دعای کودکان است! هر بار که دعا می‌کنید، نور خدا را به جهان هندو می‌تابانید.

بنابراین، همانطور که این ماجراجویی را پشت سر می‌گذارید، به یاد داشته باشید: دعاهای شما مهم هستند. خدا شما را می‌شنود. و شما در حال نوشتن داستانی زیبا هستید - داستانی که در آن کودکان و خانواده‌های هندو کشف می‌کنند که عیسی چقدر آنها را دوست دارد.