جشنواره های هندو ترکیبی رنگارنگ از آیین ها و جشن ها هستند. آنها هر سال در زمان های مختلفی رخ می دهند که هر کدام هدفی منحصر به فرد دارند. برخی از جشنواره ها بر پاکسازی شخصی تمرکز می کنند، برخی دیگر بر دفع تأثیرات شیطانی. بسیاری از جشن‌ها زمانی است که خانواده بزرگ برای تجدید روابط جمع می‌شوند.

از آنجایی که فستیوال های هندو به زندگی چرخه ای طبیعت مربوط می شود، ممکن است روزهای زیادی ادامه داشته باشند و هر روز فعالیت های خاصی داشته باشند. دیوالی پنج روز طول می کشد و "جشن نورها" نامیده می شود که نشان دهنده آغازی جدید و پیروزی نور بر تاریکی است.

خاستگاه هندوئیسم به تمدن دره سند می رسد که در حدود 2500 سال قبل از میلاد شکوفا شد. توسعه هندوئیسم به عنوان یک سیستم مذهبی و فلسفی سپس در طول قرن ها تکامل یافت. هیچ «بنیان‌گذار» شناخته‌شده‌ای برای هندوئیسم وجود ندارد - هیچ عیسی، بودا یا محمد - اما متون باستانی معروف به وداها، که بین 1500 تا 500 قبل از میلاد نوشته شده‌اند، بینش‌هایی را درباره اعتقادات و آیین‌های مذهبی اولیه منطقه ارائه می‌دهند. با گذشت زمان، هندوئیسم ایده هایی را از سنت های مذهبی مختلف، از جمله بودیسم و جینیسم جذب کرد، در حالی که اصول و مفاهیم اصلی خود را حفظ کرد.

هندوئیسم اعتقادات بسیاری را در بر می گیرد و آن را به دینی متنوع و فراگیر تبدیل می کند. با این حال، اکثر هندوها برخی مفاهیم اساسی را می پذیرند. محور اصلی هندوئیسم خاستگاه هندوئیسم و خلاصه باورهای هندو ایمان به دارما است، وظایف اخلاقی و اخلاقی که افراد باید برای داشتن یک زندگی عادلانه دنبال کنند. هندوها همچنین به چرخه تولد، مرگ و تولد مجدد (سامسارا) اعتقاد دارند که توسط قانون کارما هدایت می شود، که بیان می کند که اعمال عواقبی دارد. موکشا، رهایی از چرخه تولد دوباره، هدف نهایی معنوی است.

علاوه بر این، هندوها خدایان زیادی را می پرستند که از برهما، ویشنو، شیوا و دیوی و دیگران احترام می گذارند.

هندوئیسم با بیش از 1.2 میلیارد پیرو در سراسر جهان، سومین دین بزرگ است. بیشتر هندوها در هند زندگی می کنند، اما جوامع هندو و معابد تقریباً در همه کشورها یافت می شوند.