Ek woon in Karachi – ’n stad wat nooit ophou beweeg nie. Die toeters, die seebries, die geur van chai en diesel – hulle is deel van die daaglikse lewe hier. Van die ou strate van Saddar tot die wolkekrabbers by Clifton, Karachi is ’n stad van kontraste: vissers wat bote met dagbreek te water laat terwyl finansiers na glastorings jaag, krotbuurte wat in die skaduwee van luukse winkelsentrums staan. Dis raserig, lewendig en vol mense wat ’n beter lewe najaag.

Karachi is nie net Pakistan se grootste stad nie; dis sy hartklop. Mense kom hierheen van elke provinsie – Sindhi, Punjabi, Pashtun, Baloch, Urdu-sprekend – elkeen bring hul eie taal en stryd. Ons leef skouer aan skouer, en dra beide die krag en die spanning van hierdie diversiteit. Geloof is oral – moskees vul voor sonsopkoms, en die naam van God weergalm deur die strate – tog smag soveel harte steeds na vrede.

Vir volgelinge van Jesus is die lewe hier beide gevaarlik en goddelik. Kerke vergader dikwels stil, hul liedere gedemp deur verkeer buite. Sommige gelowiges steek hul Bybels weg; ander deel hul geloof slegs deur vriendelikheid. Ons weet wat dit beteken om die koste te bereken. Maar selfs hier, in een van die moeilikste plekke om Hom te volg, breek die lig van Christus voortdurend deur – in gefluisterde gebede, in drome, in dade van moed wat niemand sien nie.

Ek glo Karachi se storie is nog nie klaar nie. God beweeg in hierdie stad – in die vissersdorpies langs die kus, in die oorvol woonstelblokke, en in die harte van diegene wat nog nooit Sy Naam gehoor het nie. Eendag sal die stad wat nou kreun onder gewig en moegheid weer sing – nie die geraas van chaos nie, maar die lied van verlossing.

• Bid vir beskerming en moed vir gelowiges in Karachi, dat hulle standvastig sal staan en versterk sal word te midde van vervolging. (2 Tessalonisense 3:3)

• Bid vir die weeskinders en vlugtelinge, dat God Sy mense sal oprig om vir die kwesbares te sorg en aan hulle Sy Vaderlike liefde te toon. (Psalm 82:3–4)

• Bid vir vrede en stabiliteit regoor Pakistan, dat geweld en ekstremisme plek sou maak vir die vrede van Christus. (Johannes 16:33)

• Bid vir die Kerk in Karachi om verenig te wees in liefde en dapper in getuienis, skitterend soos 'n stad op 'n heuwel in 'n nasie van groot nood. (Matteus 5:14–16)

• Bid vir die onbereikte volke van Pakistan, dat elke stam en taal die Goeie Nuus van Jesus sou hoor en ontvang. (Openbaring 7:9)