Ninaishi katika nchi ambayo ukimya ni usalama na imani lazima ibaki siri. Hapa Korea Kaskazini, kila sehemu ya maisha inadhibitiwa - mahali tunapofanya kazi, tunachosema, hata kile tunachofikiri. Picha ya kiongozi wetu iko kila mahali, na uaminifu kwake unahitajika zaidi ya yote. Kuhoji au kuamini tofauti kunachukuliwa kuwa uhaini.

Siwezi kukusanyika kwa uwazi na wengine wanaomfuata Yesu. Tunanong’oneza maombi yetu gizani, tunaimba bila sauti, na kulificha Neno mioyoni mwetu kwa sababu kumiliki Biblia kunaweza kumaanisha kifo. Nimejua ndugu na dada ambao walichukuliwa usiku, wasirudi tena. Inasemekana kwamba makumi ya maelfu ya waumini wanateseka katika kambi za magereza - baadhi ya familia nzima zilizohukumiwa kwa imani ya mtu mmoja. Bado, tunaomba. Bado, tunaamini.

Hata katika giza, ninahisi ukaribu wa Kristo. Uwepo wake ni nguvu zetu na furaha yetu. Wakati hatuwezi kusema jina lake kwa sauti, tunaishi kwa utulivu - kupitia wema, ujasiri, na msamaha. Tunaamini mavuno hapa yameiva, kwamba maombi ya waumini duniani kote yanatikisa kuta za hofu na udhibiti. Siku moja, najua nchi hii itakuwa huru - na jina la Yesu litaimbwa kwa sauti kubwa katika milima ya Korea kwa mara nyingine tena.

• Ombea waumini wa chinichini wa Korea Kaskazini kubaki imara na kujificha katika Kristo huku kukiwa na hatari ya mara kwa mara. ( Wakolosai 3:3 )

• Ombea watakatifu waliofungwa - kwamba hata katika kambi za kazi ngumu, uwepo wa Yesu ungewafariji na kuwatia nguvu. ( Waebrania 13:3 )

• Ombea familia zilizosambaratishwa na mateso, kwamba Mungu angewalinda na kuwaunganisha tena katika wakati Wake mkamilifu. ( Zaburi 68:6 )

• Ombea nuru ya injili ya kutoboa kuta za woga na uongo, ikileta ukweli na uhuru kwa taifa hili. ( Yohana 8:32 )

• Ombea siku ambayo Korea Kaskazini itapaza sauti yake katika ibada, ikitangaza kwamba Yesu Kristo pekee ndiye Bwana. ( Habakuki 2:14 )