Ek woon in 'n land waar stilte veiligheid is en geloof verborge moet bly. Hier in Noord-Korea word elke deel van die lewe beheer – waar ons werk, wat ons sê, selfs wat ons dink. Ons leier se beeld is oral, en lojaliteit teenoor hom word bo alles geëis. Om anders te bevraagteken of te glo, word as verraad beskou.

Ek kan nie openlik bymekaarkom met ander wat Jesus volg nie. Ons fluister ons gebede in die donker, sing sonder klank en steek die Woord in ons harte weg, want om 'n Bybel te besit, kan die dood beteken. Ek het broers en susters geken wat in die nag weggeneem is om nooit terug te keer nie. Daar word gesê dat tienduisende gelowiges in gevangeniskampe ly – sommige hele gesinne wat veroordeel is vir een persoon se geloof. Tog bid ons. Tog glo ons.

Selfs in die donkerte voel ek die nabyheid van Christus. Sy teenwoordigheid is ons krag en ons vreugde. Wanneer ons nie Sy Naam hardop kan uitspreek nie, leef ons dit stil – deur vriendelikheid, moed en vergifnis. Ons glo dat die oes hier ryp is, dat die gebede van gelowiges regoor die wêreld die mure van vrees en beheer skud. Eendag weet ek dat hierdie land vry sal wees – en die naam van Jesus sal weer hardop oor die berge van Korea gesing word.

• Bid vir die ondergrondse gelowiges van Noord-Korea om standvastig en verborge in Christus te bly te midde van voortdurende gevaar. (Kolossense 3:3)

• Bid vir die gevange heiliges — dat selfs in arbeidskampe, die teenwoordigheid van Jesus hulle sou vertroos en versterk. (Hebreërs 13:3)

• Bid vir gesinne wat deur vervolging uitmekaar geskeur is, dat God hulle sou beskerm en herenig op Sy perfekte tydsberekening. (Psalm 68:6)

• Bid vir die lig van die evangelie om die mure van vrees en leuens te deurboor en waarheid en vryheid na hierdie nasie te bring. (Johannes 8:32)

• Bid vir die dag wanneer Noord-Korea sy stem in aanbidding sal verhef en verklaar dat Jesus Christus alleen Here is. (Habakuk 2:14)